Op maandag 5 augustus waren we terug in Denia want mijn zoon Michel met zijn gezin kwamen een week aan boord. We vertrokken, dus met 5 personen aan boord, op zondag 11 augustus om 03.00 uur. Dit werkte de vorige keer ook goed want in de middag ontstaat er een harde oostelijke stroming door thermiek. De jongste van het gezelschap (Wouter 12 jaar) bleef uren in de kuip genietend van de nacht, de sterren en de zee. De 52 mijl deden we in 12 uur, met 8.2 uur motoren. Hoppend van cala naar cala was het vol op genieten. Het enige min puntje was de aanvaring van Wouter met een kwal. Deze kwallen zijn er op eens en even later zijn ze weer verdwenen. Wouter hield er twee op brandwonden lijkende strepen op zijn arm van over. Op woensdag 14 aug. gingen we voor anker aan de west kant van de verbinding tussen Espalmador en Formatera. Deze heet Los Trocados en er zijn hier van stenen kunstwerken gebouwd door passanten, daar zijn heel bijzondere werken bij. De golfslag van passerende boten is daar hevig zodat we donderdagmiddag ankerop gingen en naar cala d’Hort vertrokken om van een korte maar rustige nachtrustte genieten. Om 5.15 voeren we de cala uit. Om 8 uur kon de motor al uit. De thermiek op de heen weg werkt tegen maar op de terug weg heerlijk ruim in komend. Hoe dichter bij het vaste land hoe harder de wind. De golven waren laag daar door konden Hennie, Martijn en Wouter aan de hoge kant voor de mast gewoon blijven zitten met hun benen buitenboord. Het gaat hard heel hard af en toe klokten we 7 knopen. Op 3.5 mijl van de kust moesten de buiten beentjes naar de kuip en het grootzeil naar beneden, op de halve genua liepen we nog 5.7 knoop. Met de marifoon meldde ik onze aankomst en een marinero pakte onze lijnen aan. ‘avonds gingen we eten bij mijn favoriete restaurant. Op zaterdag ochtend nam ik afscheid van Michel, Hennie, Martijn en Wouter. We hadden een fijne week ondanks de krappe behuizing. Ik had toch moeten ruilen met die schoener.