Na een paar prettige dagen in Alicante werd het weer tijd om de trossen los te gooien, het doel was Denia afstand 60 mijl. Omdat de wind pal tegen was moesten we voor een kortere afstand kiezen Benidorm lijkt erg dichtbij ( 20 mijl) maar kruisend tegen een pittige deining werd het toch een zware tocht. We vonden een prima anker plaats aan de voet van twee enorme flat gebouwen en een rots. We lagen vlak naast een kabelbaan voor waterský’s , dit was best leuk om te zien hoe de jongelui zich met grote snelheid over het parcours lieten voort slepen. Om de 20 mijl te maken legden we 33 mijl af. Op zondag morgen om 8 uur peddelde ik naar de wal en raakte in gesprek met een man die daar ook zijn hondje aan het uitlaten was. Het bleek een Belg te zijn die daar al 7 jaar woont. Na wat wetenswaardigheden te hebben uitgewisseld nemen we hartelijk afscheid. Anker op om 9,50 en we moesten weer tegen een O3/4 op boksen, de deining was toegenomen en het klapte nu en dan behoorlijk. Het doel was Morayra gelukkig maar 15 mijl. Het log stond op 27 toen we het anker om 16.00 uur lieten zakken. Het bleek wederom een prima ankerstek een klein rustig strandje alles wat minder druk. Toen ik op dinsdagochtend na het uitlaten van Pukkie terug naar de boot peddelde, riep een van de opvarenden van een Spaanse 35 voeter of ik bij hun wilde ontbijten. Hoewel ik reeds had ontbeten ging ik op deze uitnodiging in. Immers een kop koffie en een toast gaat er altijd nog wel in. Het werd een gezellige en amicale kennismaking, de twee mannen aan boord bleken collega brandweermannen met hun beider echtgenotes. Op woensdag 3 juli vertokken we naar Denia het was half bewolkt en de wind Zuidelijk 3 tot 4 zo hadden we eindelijk weer eens een bezeilde koers. Vertrek Morayra 11.10 Aankomst Denia 17.15 log 18 mijl motor 1 uur.