Het is nu donderdag 9 August 2012

We liggen weer in Ayamonte om het water en de voedsel voorraad weer aan te vullen.

Het plan was om nog wat verder naar het oosten te varen maar er is zeer warm weer op komst en het blijkt toch weer dat het westen van de Algarve duidelijk koeler is. Daar komt nog bij dat ik de 21^e Thea moet op halen.

De beste plaats is hier voor Vilamoura. Ik houd het weer in de gaten en zal vrijdag beslissen

Op dinsdag 7 augustus ankerop gegaan bij Culatra en naar de Guardiana gevaren met zeer licht weer.

Halverwege moest de motor bij om op tijd met de laatste vloed stroom naar binnen te varen.

De afstand gevaren was 35 mijl vertrokken om 9.00 u aankomst 17.45 motor 5.8 uur.

Op woensdagochtend naar Ayamonte gevaren.

Omdat er weinig te vertellen is over de vaart wil ik wat meer ingaan op de ontmoetingen die zich steeds weer voordoen.

Voor anker bij Culatra was er natuurlijk mijn vriend David Sykes waar ik menig gezellig uurtje mee door bracht. We maakten een lange strandwandeling naar de vuurtoren en lieten ons uitgebreid verwennen in een van de restaurants.

Erlagen een aantal Duitse boten in de omgeving dus nu even over DUITSERS.

Nu ik het toch over Duitsers ga hebben( dit heb ik nooit willen schrijven) de schipper van de Sea Rover is een echte nazi. Ik veracht deze man en vermijd hem.

Mijn Duitse buurman Herbert is een ander verhaal, hij wilde op 6 augustus vertrekken maar kon zijn anker niet bergen.

Hij stond te tobben met zijn mastlier maar het lukte niet. Ik riep naar hem dat hij met de motor het anker er uit moest varen, maar hij begreep het niet of durfde niet.

Ik bood hem aan te komen helpen en dat accepteerde hij.

Dus ik met de bijboot er heen en gekeken wat er loos was.

Ik kon zien dat het anker in een net vast zat zo'n 1.5 meter onder het water oppervlak.

Na overleg met Herbert ging hij met de motor het anker proberen omhoog te krijgen.

Met wat gas op de motor kwam het anker genoeg omhoog zodat ik het net kon doorsnijden.

Herbert zij ten afscheid: ik hoop dat jij ook hulp zal krijgen indien nodig.

De derde Duitser die ik wil melden is Andreas met zijn vrouw Janniean.

Hij is dus Duits en zijn vrouw is Engels/Spaans ze leven op hun boot en hebben een zoon van een jaar of tien.

Zij zaten ook in het restaurant aan een naburig tafeltje, na afloop van de maaltijd schoven David en ik bij hen aan. Er volgde een geanimeerd gesprek waarbij de naam van hun schip werd genoemd:

Lime Light.

Dat is een cd van de Alanparson Project zij ik.

Ja, zij Janniean dat weet ik maar ik heb die cd niet. Ik beloofde een copietje langs te bergen.

Andreas kam over als een rustige sympathieke man.

Op deze avond vloeide de drank als was het limonade.

Na afloop voer David voor de zekerheid met zijn boot met mij mee naar de Tomboy.

Daar aangekomen voer ik voor de zekerheid met David mee naar zijn boot.

Ik heb twee dagen last gehad van de kater.