Op 28 en 29 mei kreeg de Tomboy een grote opruim en schoonmaak beurt.

Want op 30 mei zou er een gaste aan boord komen.

Thea en ik kende elkaar al enige tijd en dit bezoek leek ons een goed vervolg op de reeds genomen stappen in het traject dat mensen moeten doorlopen na verlies.

Thea op woensdagavond van de bus gehaald en ‘s avonds naar de Chinees.

Heerlijk gegeten met mijn eigen tafeldame.

We hadden een week, dus een afstand zeilen zat er niet in want het vliegtuig terug wacht niet.

Op vrijdag 1 juni vertrokken om 13.45 naar de lagune van Culatra.

Ik heb daar mijn 'eigen' anker stek, daar aan gekomen bleek de Treoggin van David Sykes precies op deze plek te liggen. We ankerden naast zijn boot.

We hadden twee fijne dagen daar.

Op maandag 4 juni gingen we om 8.30 anker op en voeren terug naar de Guardiana waar we op de rivier ten anker gingen. Er stond toen een stevige wind maar uit het westen dus dwars op de rivier.

We gingen naar de wal met de bijboot en maakten een wandeling en zwommen een paar slagen.

Een maal aan boord draaide de wind naar het noorden en nam flink in kracht toe.

De wind streek nu over een paar mijl water en de golven werden steeds hoger.

Toen de ebstroom daar nog een schepje bovenop deed moest ik besluiten anker op te gaan en de haven op te zoeken.

Deze handeling alleen is bijna niet te doen, zonder elektrische anker winch.

Gelukkig had ik Thea en zij kon dus de motor bedienen zodat we met motor vermogen tegen de stroom in, de ankerketting konden ontlasten zodat ik die in kon halen.

Om 1.30 uur moe maar gelukkig afgemeerd in Ayamonte.

Mijn petje af voor Thea die dit voor het eerst van haar leven mee maakte. Zij deed precies wat er van haar verwacht werd, zonder een spoor van twijfel of angst.

Een maatje waar je op kan vertrouwen.