Ik had verschillende verhalen gehoord over de Rio Vascao. Men noemt het ook wel het schildpadden riviertje. Dus schildpadden, glas helder water en een prachtige natuur. Even voor Pomarao is de monding. Op maandag 21 mei om 11.00 uur vertrokken uit Ayamonte bij laag water met bestemming Alcoutim. Op de motor, stroom mee en wind tegen. De Mi Dushi kwam ook en we hadden alle bij nog een plaatsje aan de steiger. Na twee dagen Alcoutim had ik wel weer zin om wat te varen, en dus op woensdag 23 mei op de kentering los gemaakt en op mijn gemak de 5 mijl stoom opwaarts gevaren naar de monding van de Rio Vascao. Hier in de binnenbocht het anker laten zakken. Dan moet er het een en ander geregeld worden. De bijboot op pompen en de bb motor er op zetten. Het zonnepaneel aan de zeerailing hangen en aan sluiten, ankerbal hijsen. Positie controleren en dan…. Genieten, het is daar werkelijk prachtig. De Mi Dushi kwam op donderdag en vertrokken alweer op vrijdag, ( Anneke moest naar de kapper) we hadden nog wel een gezellige avond samen. Ik ben daar vier dagen blijven liggen en elke dag de Vascao op gevaren met de Zodiac. Echt een unieke ervaring. Een klein stukje kun je maar het riviertje op en dan kom je bij een stuw boven deze stuw is een klein meertje met prachtig water en niet koud zoals bv in de Ardennen. Met laagwater kun je niet tot aan de stuw varen, dan moet je al eerder stoppen en de rest lopen, omdat het water dan te ondiep is. En die schildpadden? Ik heb er twee gezien een baby van plm. 5 cm en een grote van plm. 20 cm. Op zondag 27 mei stond er een stevige noorden wind en konden we de 24 mijl terug naar Ayamonte bijna geheel zeilen.