Chipiona was gezellig maar het doel is toch Sevilla.

In de eerste week van mei is het 's morgens laagwater dus dan zouden we kunnen gaan.

Op donderdag werd er regen voorspeld, dus dan maar het vertrek op woensdag gepland.

Het was rond zeven uur laagwater dus de wekker gezet op 06.00 uur.

We maakten los om 6.55 en voeren naar de betonde geul in de monding van de Guadalquivir.

Wat een naam, komt uit het Arabisch, wadi-al-kabir en betekend grote rivier.

Inderdaad dit is een grote rivier, de eerste mijlen waan je jezelf op een meer zo ver liggen de oevers uit elkaar.

Verder de rivier op is er nog steeds voldoende ruimte buiten de betonning, om uit te wijken of te ankeren.

Het duurde lang voordat de vloed ons in haalde

Pas om 09.30 kregen we een beetje stroom mee.

De wind nam in de loop van de dag toe, zodat we een zeiltje konden zetten.

Er moest zelfs een rif in het grootzeil. Ik had er wel veel werk aan omdat de wind erg vlagering was en ook door de bochten in de rivier, de windsteeds van uit een andere richting kwam.

Onderweg hebben we twee schepen gezien, een vrachtschip voer in tegengestelde richting, een ander vrachtschip liep ons voorbij, verder helemaal niets geen roeiboot geen zeilboot.

We voeren naar Puerto Gelves waar we om 15.45 een plekje vonden aan de wachtsteiger.

Deze haven ligt aan de kunstmatige westelijke arm, van de rivier en werd mij door diverse schippers aanbevolen als zijnde een goed alternatief, in plaats van de twee jachthavens in de binnenstad van Sevilla.

Vertrek:6.55 u, aankomst:15.45 u, log:50 mijl, motor:8.2 u.

Op donderdag 3 mei was het inderdaad heel slecht weer met zware regenbuien en heel veel wind.

Op vrijdag zijn er nog steeds buien maar in de ochtend lijkt het mee te vallen, ik waag het er op en fiets met Pukkie naar het centrum van Sevilla.

Dit om de route te verkennen en alvast een vleugje Sevilla op te snuiven.

In de namiddag neemt de buiigheid toe en ben ik blij dat we weer terug zijn op de boot.