De strijd om de America cup zette heel Cascais op zijn kop, wat een mensen en wat een gigantische operatie is dat. Op zondag 14 augustus was de afsluitende wedstrijd van alle teams tegen elkaar.

We konden dit meebeleven vanaf de pier, het weer werkte ook mee echt fantastisch.

Op maandag 15 augustus om 09.00 uur vertrokken we naar Setubal, dit om de afstand naar Sines te bekorten.

Inmiddels waren we met vijf boten allemaal single handed.

Setubal heeft slechts een zeer beperkt aantal plaatsen voor bezoekers, zodat we naar Troia marina zouden varen.

Voor het ronden van cabo Espichel werd over de marifoon het idee geopperd om te stoppen bij Sesimbra, dit zou de tocht met 10 mijl bekorten.

Sesimbra gaf te kennen dat er geen plaatsen vrij waren.

Dus toch maar naar Troia marina.

De mistbank die we tegen kwamen was in het centrum van de bank redelijk dicht zodat we een half uur op de radar hebben gevaren. Twee tegemoet komende zeiljachten gaven een duidelijke echo.

Verbazing wekkend was de scherpe grens tussen de mist en het prachtige weer na het ronden van de kaap.

In de buurt van de haven werd er met de marifoon gevraagd of er plaats was voor vijf schepen.

Het antwoord was dat er maar een plaats beschikbaar was.

Dik met de Robijn besloot af te haken en zocht een ankerplaats op.

De rest voer door, er was onderling natuurlijk druk overleg.

De eerste boot die in Troia marina aankwam was de Catwezel van Tim.

Tim ging in overleg met de havenmeester en regelde dat we aan de golfbreker mochten overnachten.

We lagen dus met vier boten aan de golfbreker, toen kwam er een hele grote groep boten voorbij varen allemaal luid toeterend er was blijkbaar iets te vieren.

De plaatsen die we kregen aangewezen hadden geen elektra en er stond veel golfslag.

Ik ging samen met David van de Treoggin naar de receptie om ons te laten registreren en voor de overnachting te betalen.

Ik moest 34.44 euro afrekenen de lengte over all is 9.60 m van de Monsun. De boot van David is iets meer dan 10 meter en hij moest 42.60 euro afrekenen. Dit was voor David onacceptabel hij ontstak in woede en beet de receptionist toe: 'I never gone pay that kind of money'. De havenmeester probeerde David nog te sussen door hem een illegaal verblijf aan te bieden. Dat hield in: nu vertrekken, na 21.00 uur terug komen en voor 07.00 weer weg wezen.

Dat werd door David principieel geweigerd.

David vertrok en voer naar Sines waar hij om 03.00 uur aankwam.

Dus toen lagen we nog met drie boten: De Tomboy, de El Catalan gevaren door Robert, en de Catwezel.

Vertrek Cascais: 09.00 uur, Aankomst Setubal: 17.00 uur, log 37 mijl, motor 1.5 uur