Op donderdag 14 juli was op het internet via de gribfiles te zien dat er een depressie naderde.

Dit gegeven was voor mij ook een aanleiding om te vertrekken uit La Caruna.

Deze voorspelling is aardig uit gekomen, voor Corma hebben we redelijk beschut het slechte weer uit kunnen ‘zitten'.

Voor dinsdag de 19^e juli werd NW/W 4a5 afnemend. Na vier nachten achter het anker wilde ik ook wel weg.

Vertrekkend vanaf een ankerplek kost veel meer tijd en dubbel zoveel als er een hond aan boord is.

Uitlaten en de bijboot bergen kost heel veel tijd.

Daarom heeft een korte tocht van af een ankerplek de voorkeur.

Dit kwam deze keer heel goed uit de afstand Corma/Camarinas is slechts 21 mijl.

Door de harde wind van de afgelopen dagen zou er wel een flinke deining lopen.

Om 11.30 vertrokken, de haven uitvarend konden we gelijk zeilen, de wind was nogal wisselend.

De golven waren dik drie meter, soms is de achterkant van een golf erg steil en plonsen we in het dal.

Een maal de ria de Corme uit, breekt er een bleek zonnetje door en kunnen we ruimer zeilen. Terwijl het nummer van Chris Rea, Sing a song of love to me uit de luidsprekers klinkt, zeilen we rustig de volgende mooie ria de Camarinas in.

Vertrek 11.30 aankomst 15.30 motor 0.25 uur.

Bij binnen komst spreek ik de schipper van de Robijn (Dik).Hij is vandaag, dinsdag de 19^e dus, uit La Caruna vertrokken die heeft het weekend in La Caruna gelegen met zijn boot.

Hij vertelde dat slapen moeilijk was vanwege de in de haven lopende deining!

Dat hebben we dus mooi ontlopen.