Op Vrijdagochtend de dag voor mijn geplande vertrek, kwamen een aantal passanten er achter dat de elektriciteit op de ponton was uitgevallen.

Aan de ene kant van de Tomboy lag een Sigma 41 en aan de andere kant een Onvi 365 van een week oud. De schipper van de Onvi klaagde dat zijn acculader kapot was en dat de lader van zijn mobiel en de lader van zijn laptop ook naar de knoppen waren.

De havenmeester zorgde voor een elektromonteur en enige tijd later was er weer spanning op de steiger.

Bij de Ieren functioneerde alles weer normaal na dat de spanning weer terug was.

De schipper vertelde dat hij pas een nieuwe Mastervolt lader had laten installeren.

Mijn acculader deed het niet meer nadat de spanning weer terug was. Het is ook een Mastervolt, maar wel een oud type.( Mass 12-25)

We hebben dus een probleem, want na een dag zeilen moet er wel bijgeladen worden.

Ik maak de lader open en vind een geëxplodeerde glaszekering. De messing kapjes zitten vast gesmolten in de houder en zijn er alleen met geweld uit te krijgen.

Zou dit het enige probleem zijn? Een nieuwe zekering krijg ik er niet meer in, dan maar testen met een schroevendraaier.

De stekker er in en de schroevendraaier in de zekeringhouder gestoken en toen een beetje wiggellen.

En.. verrassing de acculader start op met het bekende jankende geluidje.

Het is nu duidelijk wat me te doen staat. A nieuwe zekeringhouder zoeken B. de acculader uitbouwen C. de printplaat lichten. D. de kapotte zekeringhouder eruit en de nieuwe erin solderen. E. De acculader terug op zijn plaats en TESTEN.

Om een lang verhaal kort te maken: de operatie is een succes.

Het kost me wel een half uur om alles weer op zijn plaats terug te zetten.

We hebben de hele week harde Westenwind gehad met als finale op vrijdag W 5a6 met stoten 7. Voor zaterdag geven ze op een naar het Noorden draaiende wind en afnemend tot helaas slechts 5 a 6 knopen . Maar ja na 5 dagen Ribadeo wil je wel weer verkassen, en de volgende depressie staat alweer klaar.

Zaterdagmorgen 9 Juli, de sleutel van het hek terug gebracht (20 Euro statiegeld) en om 8.35 uur vertrokken.

Het is koud, niet meer dan 15 graden en het regent.

Na de harde wind van vrijdag zou je verwachten dat er een hoge deining loopt, maar dat viel erg mee, af en toe zit er wel een hoge golf tussen maar ze zijn mooi rond en het loopt lekker.

In de middag stopt het met regenen maar het blijft grijs en grauw.

De wind neemt wat toe en de motor kan een paar uur uit. De snelheid is niet zo kritisch omdat we een korte tocht van 33 mijl hebben.

De Ria Vivero ziet er prachtig uit met een brede diepe inham met bossen en stranden rondom.

Door de nevel en laag hangende bewolking geen kleurrijke foto's.

Aankomst in Vivero: 16.30 motor uren 5.6.