Het is vandaag woensdag 22 juni en ik lig in de haven van Castro Uridiales aan een boei bij de Club Nautico.

Er vaart een bootje heen en weer om mensen van en naar de wal te brengen, dus ik hoefde gisteren mijn Zodiac niet op te pompen.

Het is misschien wel grappig om even te vertellen hoe dat gisteren in zijn werk ging.

Aangekomen om 19.30 u aan na een warme dag op zee met niet veel wind.

Volgens de Reeds kun je op ch 9 om een vrije boei vragen.

In de buurt gekomen van de haven een paar keer geroepen maar geen antwoord gekregen.

Dus ik vaar de haven binnen en daar liggen dus heel veel boeien met meest kleine bootjes er aan.

Al zoekend naar een geschikte boei , ze hebben verschillende kleuren, maar de betekenis van die kleuren is me niet duidelijk.

Recht tegenover de club, naast een paar zeiljachtjes, een boei opgepikt en de zware lijn op de kikker belegd. Toen eerst de inwendige mens verzorgd met een lekkere Franse kant en klaar maaltijd.

Er kwam niemand lang om iets te vragen of te zeggen.

Toen het veerbootje langs kwam heb ik maar even gezwaaid.

Het bootje draaide onmiddellijk bij en kwam langszij.

Ik stelde me voor en de bestuurder van het bootje zei zij naam: Alberto.

Hij spreekt vier woorden Engels dus dat is lastig communiceren. Met handen en voeten en wat Franse woorden komen we er toch uit.

Dus als ik naar de wal wil roep ik op ch 9 'Blancona' en dan komen ze me halen.

Dat is luxe.

Alberto legde me uit dat de boei, het pontje, en de sanitaire voorziening 15 Euro per dag kost.

Nu komt de mop Ik kwam er vanochtend achter dat deze service pas op 1 juli in gaat.

Tot die tijd rekenen ze NADA.

Ik zat met een hele waszak vol wasgoed en de collega van Alberto, Jose heeft me uitgelegd dat een wasserette hier onbekend is er is wel een wasserij.

'Daar gids in dat grote gebouw met dat zwarte dak'. Jose spreekt gelukkig iets beter Engels.

Na de koffie daar heen getogen met twee zakken was een met wit en de andere met bont.

Ja ik vond die zaak gemakkelijk maar het leek meer op een stomerij ik zag allemaal bovenkleding aan knaapjes hangen.

Toch maar naar binnen want er moest nodig gewassen worden.

Die Spaanse mevrouw achter de toonbank spreek dus geen Engels en ook geen Frans.

Toch komen we er uit.

Ja zij kan mijn wasgoed verzorgen. Nee niet vandaag klaar.

Wanneer dan wel?

Zaterdag zeg ze, want vrijdag zijn we dicht!

Nee, kan niet moet eerder.

Ik wijs in de richting van de haven en zeg BARCO en wijs in de verte.

Morgenavond tardes kan ook, zegt ze.

Goed zeg ik en laat ze de tijd opschrijven, 19.00 u schrijft ze.

Na de hoeveelheid was te hebben bekeken schrijft ze op een papiertje 60 Euro.

Nee, gaat niet door, te duur.

Ze denkt even na en knikt en ze schrijf 50 Euro op.

Ik zeg OK.

Dit is natuurlijk best wel veel geld maarook wel een beetje luxe!

De gegevens van de tocht hier naar toe:

Vertrek Geteria: 8.30 u Aankomst Castro Uridiales 19.30 dus 11 uur over 49 mijl.

Om 15.35 zet de wind door en kan er gezeild worden tot vlak voor de haven.