Voor woord. Door het rampzalige data verlies van reismee was ik niet van plan hier mee door te gaan. Maar omdat mijn laatste verslag 115 keer was ingezien ben ik van mening veranderd, blijkbaar vinden veel mensen het leuk genoeg om deze verslagen te lezen. Ik ga proberen vanuit mijn eigen bestanden nog wat te herstellen.

Culatra enVilamoura.

Op vrijdag 11 juli in Ayamonte er achter gekomen dat de plaatselijke Suzuki dealer verdwenen was. Ik ging naar de winkel van John en Diana en… de winkel stond leeg. Een groot bord verwees naar hun nieuwe adres, daar aangekomen vroeg ik aan John of hij misschien een adres wist voor de reparatie van mijn buiten boord motor. Ja dat kan Arthur, we kwamen overeen dat John een en ander zou verzorgen. Op maandag de 14^e de motor weg gebracht en ik kreeg hem op donderdag de 17^e terug. Op vrijdag daarna gelijk vertrokken naar de lagune achter het eiland Culatra. Vertrokken om 8.10 uur met een leuk noorden windje, we liepen in vlagen dik 6 knopen met deze snelheid zou ik veel te vroeg aan komen maar omdat de wind naar het westen zou draaien (dus tegen) bleef ik zo hard mogelijk zeilen. Om 14.00 uur is de wind om en neemt langzaam in kracht toe. Ik worstel me op de motor en het grootzeil de laatste mijlen naar de ingang tussen de eilanden. Een maal voor het “gat” kon ik halver wind naar binnen zeilen. Een maal binnen begon het echt door te waaien. Om 16.40 nliet ik het anker zakken. Op dat moment waaide het 7 bf. Dit was gemeten door Peter van de Eos. Alle boten die daar lagen gingen flink tekeer omdat met westen wind er geen bescherming is. Zelfs de grote Eos danste op de golven. Wat later in de avond nam de wind af. Mijn dochter Elles zou 4 dagen komen en ik wilde haar op halen in de marina van Faro. Mijn vriend Bruce lag aan zijn moring in de poel bij Faro, ik gaf hem een sms met de vraag of hij een vrije boei wist. Het antwoord was ja er is een boei vrij, ik besloot hier gelijk gebruik van te maken en vertrok op zondag 27 juli om9.10 voor het korte tochtje van 2 uur naar de poel van Faro en meerde af aan de boei die Bruce voor mij had vrij gehouden. Deze poel is een prima verblijf plaats er zijn verschillende boten waar mensen gewoon het hele jaar op wonen. Het enige nadeel is dat je recht voor de landingsbaan van het vliegveld ligt. Op 30 juli Elles op gehaald met de bijboot en op 31 juli met haar naar Culatra terug gevaren en ons laten verwennen in het restaurant. Elles was enthousiast over het eiland en het dorpje. Ik had een taxi besteld vanuit Vilamoura omdat ze vroeg moest vertrekken, ook was het zo dat er op vrijdagmiddag harde westen wind was voorspeld. We vertrokken op vrijdag 1 aug om 8.40 richting Vilamoura waar we om14.00 uur aankwamen. Alleen de laatste 7 mijl kon de motor uit. Het aanmelden bij het havenkantoor duurde meer dan een uur, dit is echt zeer irritant hoe ze daar werken. Rondom de haven van Vilamoura is het altijd gezellig druk en we konden ons uitstekend vermaken met onder andere een uitgebreide lunch op zaterdagmiddag. Op zondagochtend Elles uitgezwaaid. Het was heel gezellig haar aan boord te hebben, we hadden een leuke tijd. Na de koffie gelijk weer vertrokken naar Culatra, de wind was zuid en het werd een leuk zeiltochtje, ik kon zeilen tot aan de ankerplaats voor het vissershaventje. Ik blijf hier liggen tot donderdag de 7^e augustus. Voor mij zit het zeilseizoen er dan weer op. Op deze dag gaat de Tomboy het natte element verlaten en wordt ze op de kant gezet bij Bruce in Faro. Alle trouwe lezers bedankt.