We bleven in Rota tot 5 juli zodat ik de wedstrijd Ned-Costa Rica kon zien. Ik was nog getuige van een opstootje op de havenpier. Een Engelsman kreeg een felle ruzie met een man met een donkere huidskleur. De Engelsman zou gezien hebben dat deze Arabische man zijn eigen vrouw sloeg. Deze ontkende dat, ze gingen (on)behoorlijk tegen elkaar te keer. Ik heb nog getracht de boel te sussen maar dat hielp niet zo veel. Op zondag 6 juli om 10.45 vertrokken uit Rota met als doel een ankerstek net na de eerste bocht van de Guadalquivir. We vertrokken om deze tijd om de ebstroom mee te hebben naar buiten. De wind zat nog steeds in de noord hoek maar na een flinke klap naar buiten werd de ondiepte voor Chipiona bezeild. Bij de monding van de rivier liep de eb nog steeds door en kregen we te maken met flinke golven met brekers. Om 16.30 lieten we het anker vallen zo dicht mogelijk tegen de oever op 5 meter water. Het was inmiddels laag water en ik pompte de bijboot op om met Puk naar de kant te gaan, de buitenboordmotor leek wel nodig omdat het nog aardig stroomde. Ik stapte met Puk in de bijboot en startte de Suzuki en voer naar de kant 50 meter voor de waterlijn stopte de motor plotseling en ik moest verder roeien. Het zag er wel modderig uit die wallekant, maar dat ik tot mijn kuiten er in weg zakte daar stond ik wel raar van te kijken. Puk wist zich ook geen raad die zakte tot haar ellebogen er in. Omdat het laag water was zouden we zo’n 30 á 35 meter moeten baggeren. Dus riep ik naar Puk dat ze maar haar plas ter plekke moest doen. Ze kent dit commando: ‘doe maar plasje’. Ja hoor ze ging een beetje door haar knieën en deed haar plas. In de rivier alles zo goed mogelijk afgespoeld en terug naar de boot. Nog getracht de storing van de Suzuki op te lossen maar helaas dat lukte niet, die moet naar de dealer. Op maandag morgen naar de wal geroeid. Met hoog water hoefde ik maar acht meter te baggeren dit keer had iuk mijn rubber laarzen aan. We maakten een mooie wandeling door een prachtig bosrijk gebied en zagen een ree grazen. Om 11.30 uur ankerop gegaan en terug de rivier af, naar Chipiona gevaren, afstand 7 mijl. Hier kwamen we om 13.30 aan. Op donderdag 10 juli naar Magazon gevaren een afstand van 31 mijl. Alleen in het begin zo’n 2 uur kunnen zeilen de rest op de motor moeten doen. Tijdens mijn vorige bezoek had ik wat negatieve ervaring met deze haven en dat was ook deze keer het zelfde. Het kantoor personeel doet overdreven gewichtig. Ze berekenen gebruik van elektriciteit, maar de contactdozen op de steiger zijn heel specifiek. De nummers van de steigers zijn niet vanaf het water te lezen en je moet langs twee loketten een voor het inschrijven en betalen en daarna naar een ander loket voor je toegangskaart. De volgende dag al weer vertrokken, om een staartje van de ebstroom mee te hebben en bij de Guardiana met de vloed naar binnen te varen moesten we wat vroeger uit de veren. Het doel was Ayamonte om de Suzuki na te laten kijken bij de lokale dealer aldaar. Vertrek: 6.55 Aankomst: 13.45 afstand gevaren: 34 mijl. Alles op de motor moeten doen er stond helemaal geen wind, we hadden een klein beetje stroom mee zo konden we goed opschieten.